Er zijn in Santpoort een heleboel huizen met luiken, maar er is er maar één dat Het Luikje heet. Dat is niet verwonderlijk, want de luiken van dit huisje vallen wel érg in het oog. Doordat zij een relatief groot deel van de witgepleisterde gevel bedekken en door de kleuren waarin ze geschilderd zijn. In zandlopermotief. Het kleine huisje oogt aandoenlijk en is door de gemeente terecht op haar monumentenlijst geplaatst als ‘gaaf voorbeeld van een negentiende-eeuws landarbeidershuis(je)’. Het huisje bestaat uit niet meer dan één woonlaag, het heeft een schilddak met rode Hollandse pannen en een topgevel met gepotdekselde planken. Er staan twee mooie monumentale eiken voor.
Het werd gebouwd in 1859 en kreeg een jaar later al een uitbreiding met een kleine stal (aan de rechterkant als je er voor staat). Opdrachtgever was Jan Paul Taunay, advocaat in Amsterdam, maar hoogstwaarschijnlijk was het van meet af aan bestemd voor een landarbeider(sgezin) van een nabijgelegen landgoed van familie Crommelin of Enschedé. Het huisje stond vroeger wel bekend als het huisje van Margie Kleijn, een bewoonster van nog vóór Jan en Maria Korver, die er in 1915 kwamen wonen en er in 1937 hun diamanten huwelijk vierden. Margie Kleijn met haar kleine gestalte, haar grote stem en misschien nog wel grotere verhalen moet een bekend persoon in Santpoort zijn geweest. Vanaf 1968 en tot 2008 was er een kleine antiekzaak gevestigd. Sinds 2009 wordt Het Luikje door particuliere eigenaren verhuurd als vakantiehuisje.
Tekst: René Stommel
Foto: Florian v.d. Horst