Huizen aan de Duinweg of Duivelslaan in Santpoort-Zuid dateren in hoofdzaak van het eerste decennium van de vorige eeuw. Enkele grote villa’s aan de noordzijde moesten in de jaren 70 plaats maken voor nieuwbouw.
Van de huizen die bleven is nummer 35 een markant voorbeeld. Voorbeeld van hoe men bouwde vóórdat bouwwerken vooral functioneel moesten zijn en zonder versiering. Voor nummer 35 lieten opdrachtgever en architect, beiden onbekend, zich inspireren door een klassieke bouwstijl. Geen barokke tierelantijnen maar een even stijlvolle als strakke, zo men wil strenge vormentaal. Om echt klassiek te zijn zou je ook wel zuilen willen zien, maar die zijn in dit huis teruggebracht tot een indrukwekkende omlijsting van de voordeur, hetgeen (in iets minder imponerende mate) terugkomt rondom de vensters. Een relatief zware rand met een getande gootlijst sluit de gevel af, waarboven nog een soort borstwering (attiek) is aangebracht waardoor je geen zicht hebt op het dak. Al met al maakt het huis een massieve indruk, zeker ook door de vierkante grondvorm en de uitgemetselde hoekblokken. Massief is ook het huis op nummer 31, dat ontworpen is door de Haarlemse architect Serné. Van zijn hand zijn meer huizen in dit stukje straat (de nummers 19 tot en met 27), maar dié huizen hebben met hun trekjes van de Engelse landhuisstijl een iets frivolere uitstraling. Terug naar nummer 35, dat ligt enigszins verscholen achter een heg en uit de kluiten gewassen bomen. Oorspronkelijk stond er een fors witgeschilderd hek voor.
Tekst: René Stommel
Foto: Florian van der Horst