Van pachtboerderij naar horeca

Op de Duin en Kruidbergerweg is het met mooi weer een drukte van belang in de brasserie ‘Hoeve Duin en Kruidberg’, schuin tegenover de ingang van het Nationaal Park Zuid-Kennemerland. De vele bezoekers weten waarschijnlijk niet dat de hoeve een oude pachtboerderij is van de buitenplaats Duin en Kruidberg. Naast de voordeur van het woonhuis bevindt zich een gevelsteen met het opschrift ‘Marnix Cremer, 31 juli 1896’. 1896 is het bouwjaar van de boerderij. De toen twaalfjarige Marnix zal wel de eerste steen gelegd hebben. Hij was de tweede zoon van Jacob Theodoor Cremer, rijk geworden in de tabakscultuur in Nederlands-Indië. Ook was hij lid van de Tweede Kamer en later minister. In 1895 kocht deze het landgoed Duin en Kruidberg. Toen hij de pachtboerderij liet bouwen, was het grote landhuis Duin en Kruidberg, zoals wij het nu kennen, er nog niet. Dit is gebouwd tussen 1907 en 1909. 

Oorspronkelijk bestond de boerderij uit een woonhuis met haaks daarop een aangebouwde stenen stal, een losse stenen stal en een houten schuur. In de loop der jaren zijn er veel verbouwingen geweest, waardoor het aanzien van het complex nogal gewijzigd is. Op het dak van het woonhuis en de stallen liggen nog wel de zwarte en rode pannen in een decoratief patroon. De hoge houten schuur van geteerde gepotdekselde planken diende als hooischuur en  – waarschijnlijk – wagenschuur. Deze is herbouwd volgens de oude maten en herbergt nu de brasserie. 

Tekst: Annette Koster
Foto: Florian van der Horst

Thuis in Santpoort: alle stukjes