Een hoeksteen in het dorp
Tijdens een wandeling of fietstochtje in Santpoort-Zuid kun je plots aan de Willem de Zwijgerlaan een soort van toren vanuit het duin zien oprijzen, waardoor je wellicht vermoedt, dat het gebouw er pal naast een kerk is geweest. Dat klopt. Het droeg de naam De Hoeksteen: “De steen (Christus) die de bouwers (farizeeërs) afkeurden, is de hoeksteen geworden.” (NT; Marcus 12, vers 11).
De Nederlands Hervormde kerk, gebouwd in 1960, lijkt ingegraven in het duin en er in zekere zin mee vergroeid. Dat was ook de bedoeling. Architect J. Kruger wilde namelijk gebruik maken van de geaccidenteerdheid van het terrein en het gebouw deel laten uitmaken van de natuur, waar vroeger hagepreken werden gehouden: preken in het open veld ten tijde van de vervolging van de protestanten in de 16e eeuw.
De pilaren met het plafond van geschaafde planken, stelden bomen met loof voor en de tl-lampen waren geplaatst in de vorm van een vlucht vogels. Het zwevende dak suggereert het contact met de lucht.
De Hoeksteen bestond uit 2 delen: boven was de kerkruimte, beneden de gemeenschappelijke ontmoetingsruimte, De Duinpan geheten, met als bijnaam De Jeugdkapel, toen de jongeren daar regelmatig bij elkaar kwamen.
De voormalige kerk is gesplitst in enkele wooneenheden en zal qua interieur inmiddels danig veranderd zijn.
Tekst: Jos Diekstra
Foto: Tialda Willems